بررسی نقش میانجی استرس شغلی و فرسودگی شغلی در رابطه بین عدالت سازمانی و رفتارهای ناسازگار در پرستاران

اهداف پرستاران به عنوان کارکنان بیمارستان تأثیر قابل توجهی در رضایت بیماران دارند. بررسی عوامل مؤثر بر رفتار و نگرش پرستاران اهمیت بسزایی دارد. عدالت سازمانی یکی از عوامل تأثیرگذار بر رفتار و نگرش پرستاران است که عدم ادراک عدالت سازمانی می‌تواند پیامدهای ناگواری همچون فرسودگی شغلی و رفتار ناسازگار و استرس شغلی را به همراه داشته باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش میانجی استرس شغلی و فرسودگی شغلی در رابطه بین عدالت سازمانی و رفتارهای ناسازگار در پرستاران مراکز درمانی شهرستان سبزوار است.مواد و روش ها پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نوع توصیفی است. این پژوهش مقطعی است که در قالب معادلات ساختاری ارائه شده است. جامعه آماری شامل تمام پرستاران مراکز آموزشی و درمانی شهرستان سبزوار است که از بین آن‌ها 100 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. در این پژوهش از ابزارهایی نظیر عدالت سازمانی نیهوف و مورمن، استرس شغلی فلیپ ال رایس، فرسودگی شغلی ماسلاچ و همکاران و رفتار ناساگار اسپکتور و فوکس استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده به‌وسیله دو نرم‌افزار SPSS و LISREL تجزیه‌وتحلیل شد. از نرم‌افزار LISREL برای انجام تحلیل عاملی تأییدی و آزمون مدل تحقیق استفاده شد.یافته ها یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد عدالت سازمانی تأثیر منفی و معناداری در فرسودگی شغلی (57/0-)، استرس شغلی (43/0-) و رفتار ناساگار (35/0-) دارد. همچنین فرسودگی شغلی (39/0) و استرس شغلی (36/0) تأثیر مثبت و معناداری بر رفتارهای ناسازگار دارد. نتیجه گیری عدالت سازمانی علاوه بر اینکه به‌طور مستقیم بر رفتارهای ناسازگار تأثیر می‌گذارد، به‌طور غیرمستقیم از طریق فرسودگی شغلی و استرس شغلی نیز بر رفتارهای ناسازگار تأثیر می‌گذارد. بنابراین متغیرهای فرسودگی شغلی و استرس شغلی را می‌توان به عنوان متغیر میانجی بین عدالت سازمانی و رفتارهای ناسازگار در نظر گرفت.